بطري
بُطري (كه در افغانستان بوتَل گفته مي‌شود) به ظرف درازقامت و گِردي گفته مي‌شود كه گردن آن از بدنه‌اش باريكتر باشد. جنس بطري‌ها معمولاً از شيشه يا پلاستيك و گهكاه از سفال يا سنگ است و عمومآ براي نگهداري مايعات بكار مي‌روند. برخي بطري‌ها براي نگهداري مواد شوينده، شامپو، لوسيون، پاك كننده‌ها نيز بكار مي‌روند. بطري‌ها بطور كلي مصارف دارويي، بهداشتي، آرايشي، شيميايي و غذايي دارند. دهانه بطري معمولاً با يك سرپوش يا چوب‌پنبه بسته مي‌شود.
معمولاً انواع بطري‌هاي مصرف شده را چه شيشه‌اي و چه پلاستيكي، در قسمت‌هاي ويژه اين نوع زباله‌ها جمع‌آوري مي‌كنند تا بازيافت شود.
نگهداري مواد غذايي در بطري شيشه‌اي يا پلاستيكي، بسيار بهداشتي‌تر از نگهداري آنها در ظروف سفالي يا بشكه بود و با اختراع بطري، خطر ابتلا به انواع آلودگي و ميكروب كاهش يافت. بطري‌هاي پلاستيكي را از مواد محكمي تهيه مي‌كنند كه در برابر فشار، مقاوم باشند.
در حدود ۱٬۵۰۰ پيش از ميلاد، بطري‌هاي شيشه‌اي براي نخستين بار در مصر مورد استفاده قرار گرفت.
بطري‌هاي شيشه‌اي را شيشه هم مي‌نامند (براي نمونه شيشه نوشابه، شيشه شير). در زبان عاميانه به بطري، بُطر هم گفته مي‌شود.
واژه بطري از زبان‌هاي اروپايي به فارسي وارد شده. ريشه اين واژهbuttis لاتين به معني بشكه‌است.
در پارسي سره، بدان «جامك» گويند.
دربارهٔ بطري‌هاي شناور حاوي نامه از گمشدگان بر روي دريا داستان‌هاي زيادي گفته شده‌است.
برچسب: ،