شبكه ما

كاغذ به ماده‌اي گفته مي‌شود كه از خمير كتان يا پنبه و يا كنف ساخته شود و به كار نوشتن آيد و در اصطلاح علمي عبارت است از تراكم الياف سلولوزي كه به طور نامنظم داخل يكديگر شده و درنتيجه يك مادهٔ فشرده را مي‌دهد كه در ابعاد و اوزان مختلف بدست مي‌آيد.

كاغذ از زمان اختراع آن تا به امروز قابل اعتماد ترين وسيله انتقال انديشه بشر بوده است و نقش مهمي در جمع‌آوري و ذخيره اطلاعات و دانش بشر كه نتيجه‌اي از تجربيات و تفكرات اوست دارد و از اين رو با پيدايش مركب و صنعت چاپ و مواد رنگ دار اين انديشه بشري با ابزار نوين درآميخت و به صورت يك پديدهٔ مهم، امروزه با آن برخورد مي‌گردد.

مصرف كاغذ با اختراع آن همراه بوده است كه گفته مي‌شود مصريان پيشقدم در اين اختراع بوده‌اند و از بسياري جهات نشانگر سطح رشد علمي و فرهنگي جامعه مي‌باشد. با پيشرفت اطلاعات و معلومات بشر از دانش رنگ، كاغذهاي رنگي براي جلب توجه و زيبايي و مقوا و كارتن‌هاي رنگ آميزي شده براي بسته بندي و بالاخره جعبه‌هاي شيريني و شكلات براي مصرف خانگي و نظاير اينها همه دليل بر دانش برتر و استفاده بشر از اين صنعت و اختراع است كه روز به روز رو به توسعه و تكامل مي‌باشد و در تاريخ از آن ياد شده است. 

ه گفتهٔ تاريخ، مصريان باستان اولين مردماني بوده‌اند كه از نوعي ني شبيه بامبو به نام پاپيروس صفحاتي مي‌ساختند و بر روي آن مي‌نوشتند و نيز كاغذ بردي را مصريان اختراع كردند. مردم مصر ني پاپيروس را به صورت نوارهاي نازك و بسيار ظريفي كنار يكديگر قرار مي‌دادند و سپس به وسيلهٔ فشارها و صيقل دادن به آن به شكل ورق در مي‌آوردند.

سابقهٔ نوشتن به هزاران سال قبل مي‌رسد و بشر در آغاز تمدن و ابداع خط از گل رس لوحه‌هايي مي‌ساخت و براي نوشتن مطالب خود استفاده مي‌كرد؛ اين الواح با حرارت آفتاب خشك مي‌شد و يا با آتش مي پخته است.