شبكه ما

تمام نگاري يا هولوگرافي (به انگليسي: Holography) روشي از تصويربرداري و توليد تصاوير سه‌بعدي است. 

تمام‌نگاري از نظر ثبت اطلاعات بر روي فيلم، به عكاسي شباهت دارد، اما شيوه‌ها و وسايل كار براي ايجاد اين تصوير كاملاً متفاوتند. در هولوگرام يا تمام نگاري اطلاعات مربوط به هر سه بُعد در تصوير ثبت شده است و ناظر از ديدن تمام‌نگاشت احساس برجستگي در تصوير مي‌كند. حتي بيش از آنچه در برجسته‌بيني معمول است، بُعد در برجسته‌نمايي را به تعبيري مي‌شود بعد كاذب ناميد، چون فقط از يك زاويه (همان زاويه‌اي كه دوربين‌ها موقع عكسبرداري مستقر بوده‌اند) مي‌شود تصوير را مشاهده كرد، در حالي كه در تمام‌نگاري، منظرهٔ بازسازي شده را از زواياي متعدد مي‌توان ديد و ناظر با حركت دادن سر خود، تأثير ناشي از اختلاف منظر را حس خواهد كرد. 

هولوگرام

در سال ۱۹۴۷ دنيس گابور دانشمند انگليسي تمام‌نگاري را پيش‌بيني كرد، ولي نتوانست آن را به طور عملي به نمايش درآورد. اين كار به اجبار تا اوايل سالها ۱۹۶۰ يعني زمان اختراع نوع خاصي از منبع نور ليزر به تعويق افتاد. 

تهيه تمام‌نگاشت (هولوگرام) و ثبت تصوير روي فيلم عكاسي انجام مي‌گيرد، اما براي درك تفاوت ميان دو شيوه لازم است طبيعت نور بررسي شود.

نور مرئي شكلي از تابش الكترومغناطيسي است. فاصلهٔ دو قله در حركت موجي را طول موج و تعداد نوسان‌ها را در هر ثانيه فركانس يا بسامد حركت موج مي‌نامند. حاصلضرب بسامد در طول موج نيز سرعت انتشار خوانده مي‌شود و چون سرعت انتشار نور ثابت است، در بسامد بالا طول موج‌ها كوتاهتراند. منابع نوري كه در عكاسي متعارف از آنها استفاده مي‌شود نور خورشيد يا روشنايي حاصل از چراغهاي برق است. فركانس اين نوع منابع نور بسيار گسترده‌است و نورهاي فرابنفش تا فروسرخ را در بر مي‌گيرد. به دليل ماهيت نامنظم نور سفيد از اين نوع نور نمي‌توان براي ثبت اطلاعات مربوط به عمق منظره در هولوگرام استفاده كرد.

براي ثبت اطلاعات مربوط به عمق منظره منبع نور مورد استفاده بايد از نوع تك فركانسي باشد، يعني تك‌رنگ باشد. بعلاوه هر موج با موجهاي ديگر هم فاز يا همدوس باشد. نور ليزر چنين خاصيتي دارد.