شبكه ما

آهو يا غزال شامل گونه‌هاي زيادي از بزكوهي و سرده غزال است و يا در گذشته چنين در نظر گرفته مي‌شد. آهوها به عنوان جانوراني چابك شناخته مي‌شوند. آن‌ها مي‌توانند ناگهاني سرعت خود را به ۹۷ كيلومتر يا ۶۰ مايل در ساعت برساند و يا هنگام دويدن سرعت خود را در ۴۸ كيلومتر (۳۰ مايل) در ساعت نگه دارد.

[۱] غزال‌ها بيشتر در صحراها، مرغزارها (زمين‌هاي چمن) و ساواناي آفريقا، جنوب غرب آسيا، آسياي ميانه و شبه‌قاره هند ديده مي‌شوند. اين جانور بيشتر به صورت گله‌اي زندگي مي‌كنند و از گياهان نرم و لطيف و برگ‌ها مي‌خورد و كمتر به گياهان خشن رو مي‌آورد.

غزال‌ها اندام به نسبت كوچكي دارند. بلندي بيشتر آن‌ها تا شانه، ميان ۶۱ تا ۱۱۰ سانتي متر (۲ تا ۳٫۵ پا) است و رنگ آن‌ها قهوه‌اي مايل به زرد است.

واژهٔ Gazelle يا غزال در ريشهٔ عربي است[۲] كه نخستين بار وارد زبان فرانسوي ميانه و سپس در نزديكي‌هاي سال ۱۶۰۰ از فرانسوي وارد انگليسي شد.[۳] مردمان عرب به صورت سنّتي به شكار آهو مي‌رفتند. اين جانور در ادبيات عرب نماد زيبايي زنان بوده‌است.[۴] برخي زبان شناسان بر اين باورند كه واژهٔ غزل كه گونه‌اي شعر در ادبيات عاشقانه‌است بيشتر به دليل همانندسازي زيبايي معشوق و آهوبه يكديگر، اين چنين نامگذاري شده‌است.[۵] در داستان‌ها گفته مي‌شود كه خليفه عبدالملك مروان (۶۴۶ تا ۷۰۵) يك بار يك آهو را به دليل شباهتش به معشوقش آزاد كرده‌است.