طراحي
طراحي به دانش ايجاد يك طرح از تصويري ذهني، خيالي و يا واقعي گفته مي‌شود. طراحي در معناي تخصصي، مفاهيم و كاربردهاي متنوعي را دربر مي‌گيرد، از اين رو مانند واژۀ هنر با يك تعريف مشخص نمي‌توان تمام جنبه‌هاي آن را بيان كرد.
در هنرهاي تجسمي، طراحي يا به‌صورت يك اثر مستقل؛ و يا به عنوان پيش‌طرحي براي يك اثر هنري انجام مي‌گيرد كه در اين صورت طرح مقدماتي[۱] نيز خوانده مي‌شود. طراحي در دو حوزهٔ كلي مطرح مي‌شود: يكي drawing است كه شامل برداشت‌هاي شخصي، احساسات في‌البداهه و تجربه‌هاي آزاد طراح از موضوعات گوناگون با بيان مستقل و به روش‌هاي متنوع مي‌باشد؛ و ديگريdesign است كه شامل مراحل تركيب عناصر بصري و فضا بر پايهٔ اصول طرح، براي مخاطبي معين است و جنبهٔ كاربردي دارد، مانند رشته‌هاي طراحي صنعتي، طراحي معماري، طراحي گرافيك و طراحي لباس.
امروزه، اجراي طراحي، محدود به استفاده از ابزارهاي سنتي (مداد، زغال و غيره) نيست بلكه روش‌هاي متنوع تركيب مواد، چسباندن وسايل، استفاده از مواد و ابزار تازه و غيرمتعارف نيز رواج يافته است. علاوه بر اين، رايانه، دورنگار، ويدئو و انواع وسايل پيشرفتۀ ديگر نيز امكانات تازه‌اي در اين زمينه به وجود آورده‌اند.[۳] با اين همه، آموزش طراحي از مسير همان ابزارهاي سنتي عبور مي‌كند و از اين طريق است كه طراح قادر به استفادۀ ماهرانه و خلاقانه از ابزارهاي تازه مي‌گردد.
طرحي كه فقط با خط رسم شود و سايه‌روشن يا لكه‌هاي رنگي نداشته باشد، طرح خطي[۴] ناميده مي‌شود. مهم‌ترين تمركز در طرح‌هاي خطي، بر خطوط پيراموني اشياء است.[۵] خطوط در طراحي، نشان‌دهندۀ حالات عاطفي و روحي، نظم و تفكر هستند.
سايه‌روشن معمولاً به تغيير درجهٔ سايه‌ها از روشن به تيره در آثار هنري گفته مي‌شود و مهارت هنرمند در استفاده از روش، باعث نمايش صحيح حجم و حالت مدل مي‌شود.
برچسب: ،