شبكه ما

بادكُنَك‌ماهيان كه بادكنك‌ماهيان چهاردنداني و فوگل‌ماهيان (Tetraodontidae) نيز ناميده مي‌شوند يكي از خانواده‌هاي ماهيان هستند. بادكنك‌ماهيان به گونه‌اي تكامل يافته‌اند كه مي‌توانند به هر دو سو و حتي به عقب شنا كنند. آن‌ها در هنگام ترس و يا رويارويي با خطر بدن خود را با بلعيدن آب تا چند برابر متورم مي‌كنند. 

اين ماهيان در آب‌هاي جنوبي ايران نيز زندگي مي‌كنند كه از رايج‌ترين گونه در ايران، گونه بادكنك‌ماهي خال‌شيري (Chelonodon patoca) است. بادكنك ماهي از لحاظ آكواريومي و زينتي و بعضاً خوراكي در خاور دور داراي ارزش خوبي مي‌باشند.

مصرف غذايي

روده، تخمدان و كبد اين گونه از ماهي‌ها حاوي سم تترو دوتوكسين است كه ۱۲۰۰ برابر كشنده‌تر از سم سيانور است. سم موجود ذر يك بادكنك‌ ماهي مي‌تواند جان ۳۰ نفر را بگيرد. اين ماهي در ژاپن به عنوان غذايي تجملي مصرف مي‌شود. براي طبخ اين ماهي بايد دوره‌هاي آموزشي طولاني‌مدتي را گذراند. اين ماهي‌ها نخست توسط آشپزهاي ماهر، سم‌زدايي شده و سپس به فروش مي‌رسند.

بادكنك ماهي يك شكارچي شبانه است؛ در طول روز در غارها يا شكاف هاي كوچك استراحت كرده و با فرا رسيدن شب، فعاليت آن براي به دست آوردن غذا آغاز مي شود. اين ماهي به ندرت از آب هاي اطراف محل سكونت خود دور مي شود؛ باله هاي كوچك و دم ضعيف بادكنك ماهي، نيروي كمي توليد مي كنند اما در كنار اين نقيصه، ثبات خوبي به حركت ماهي مي دهند.

در منوي غذايي بادكنك ماهي، حلزون، خرچنگ هاي هرميت، پوليپ هاي دريايي و ... جايگاه خاصي دارند. برخلاف باله ها، اين ماهي آرواره هاي عضلاني و دهاني خاردار دارند و با سرعت و چابكي طعمه را ربوده و مي بلعند.

به هنگام شب در دريا بسياري از شكارچيان به خواب و استراحت مشغول مي شوند اما در پوشش تاريكي گروهي وحشت آور از شكارچيان شبرو فعاليت خود را آغاز مي كند.