حمله هاي مرگبار كوسه
كوسه يا كوسه‌ماهي، يكي از آبزيان نسبتاً بزرگ است. اقيانوس‌ها بيش از ۲۰ هزار گونه از ماهيها را در خود جاي داده‌اند كه از اين تعداد نزديك به 385 گونه، كوسه هستند. مدت‌ها پيش از به وجود آمدن دايناسورها، كوسه‌ها فرمانرواي آب‌ها بودند. آنها نخستين بار بيش از ۴۰۰ ميليون سال پيش شكل گرفتند و در ۱۰۰ ميليون سال اخير به ندرت دستخوش تغيير و دگرگوني شده‌اند. امروزه كمتر گونه‌اي از موجودات كرهٔ زمين چنين احترام و ترسي را بر مي‌انگيزد.
اين شكارچيان حيرت‌انگيز با خوردن موجودات ضعيف و زخمي، در بالاي چرخه غذايي دريايي قرار مي‌گيرند. آنها با اين كار به حفظ تعادل در سيستم طبيعت كمك مي‌كنند.از معروفترين كوسه‌ها مي‌توان به كوسه بزرگ سفيد، كوسه ببري و كوسه سرچكشي اشاره كرد.
كوسه ها دستگاه هايي هستند كه براي شكار تنظيم شده‌اند. آنها كه متكي به حس شنوايي ويژه اشان براي گرفتن شكار هستند، مي‌توانند لرزش صدا را در فاصله‌اي بيش از ۳،۰۰۰ پا تشخيص دهند. كوسه‌ها به ويژه به لرزشهاي با بسامد پايين كه از سوي شكار پخش مي‌شوند، حساسند. لرزش صداي بلندگوها كه مانند صداي ماهي زخمي است، كوسه‌ها را به حالت ديوانگي و از خود بيخودشدگي مي‌برد. هرچه كه كوسه به شكار نزديك‌تر مي‌شود، حس بويايي‌اش بيشتر به كار مي‌افتد. كوسه‌ها مي‌توانند يك قطرهٔ خون را در ۲۵ گالن آب تشخيص دهند
آب، درون سوراخ‌هاي بيني كوسه ها كه در بخش زيرين حلزوني شكل قرار گرفته است جاري مي‌شود. همچنين كوسه‌ها منافذي كوچك براي جذب سيگنال‌هاي الكتريكي، كه در هنگام حركت جانوران ايجاد مي‌شود، دارند. اين منفذها مانند يك حس اضافي مي‌مانند كه به كوسه‌ها در يافتن شكار ياري مي‌رساند، حتي اگر اين موجود در زير شن‌ها پنهان شده باشد.همچنين داراي يك بخشي به نام آمپول لورنزيني نيز هستند كه يك سيستم حسي بسيار قوي محسوب مي‌شود كه در بخش پشتي و زيرين پوزه جانور قرار مي‌گيرد
برچسب: ،