شبكه ما

تنيس ورزشي راكتي است كه بين دو نفر (سينگل) يا بين دو تيم دونفره (دوبل) بازي مي‌شود. هر بازيكن راكتي دارد كه داراي صفحه‌اي از شبكه توري است. بازيكن با اين راكت، توپي لاستيكي با پوشش نمدي را به زمين حريف پرتاب مي‌كند. بازيكني (يا تيمي) كه زودتر امتياز نهائي را به دست آورد برنده‌است.

اين ورزش نخست در بريتانيا و بيشتر ميان اشراف‌زادگان رايج شد و سپس به ساير كشورهاي انگليسي راه يافت و اكنون در همه كشورها بازي مي‌شود. به دليل تجهيزات گران‌قيمت و زمين مناسب براي انجام اين ورزش، هنوز هم تنيس به عنوان يكي از ورزش‌هاي گران‌قيمت شناخته مي‌شود.

تنيس از ورزش‌هاي المپيك است. در برخي از كشورها به آن تنيس ميداني مي‌گويند تا از ورزش ديگري بنام تنيس شاهي كه در سالن و در زميني بااندازه ديگري بازي مي‌شود و همچنين تنيس روي ميز (كه در برخي كشورها با نام پينگ پنگ) جدا گردد.

پوينت : پوينت (نقطه) كمترين امتياز كه از صفر تا ۴۰ در هر گيم داده مي شود. 

گيم : امتياز پوينت بعد از ۴۰ تبديل به يك گيم (بازي) مي شود.

ست : هر ۶ گيم يك ست نام مي گيرد.

مَچ : امتياز كل مجموعه يا مچ كه از ۲ ست (تا حداكثر ۳ ست در مسابقات خاص) براي يك طرف بازي است.

(اختلاف در تمامي امتيازات بايد حتماً دو باشد)

در سطح حرفه اي مسابقات مي توانند در حد اكثر ۳ ست و يا حد اكثر ۵ ست برگزار شوند. در مسابقات گرند اسلم، جام ديويس و فينال المپيك مردان بازي ها به شيوه دوم انجام ميشوند. اين در حالي است كه بازي هاي زنان همواره حد اكثر ۳ ست هستند. بازيكني كه زودتر شش «گيم» را بگيرد برنده «ست» مي شود.

البته به شرطي كه دو گيم از حريف جلوتر باشد. هر جا كه لازم باشد بايد ست را ادامه داد تا اين دو اختلاف حاصل گردد. روش امتياز بندي ديگري كه مي تواند جايگزين روش ذكر شده باشد، روش «تاي-بريك» است به شرط آنكه تصميم به استفاده از آن پيش از برگزاري مسابقه اعلام شده باشد.