حمله گرگ ها
گُرگِ خاكِستَري (نام علمي: Canis lupus) يا بطور خلاصه گرگ، از پستانداران گوشتخوار است. اين حيوان بومي اوراسيا و آمريكاي شمالي است و بيشترين پراكندگي جغرافيايي را در بين تمام اعضاي خانواده سگ‌سانان است. گرگ نياي وحشي سگ است. يعني سگ‌ها از نسل نوعي گرگ هستند كه بين ۱۸ تا ۳۲ هزار سال پيش اهلي شدند. ۳۷ زيرگونه از گرگ شناسايي شده كه سگ اهلي، دينگو، گرگ خاوري، گرگ قرمز و گرگ ايراني از جمله آنها هستند.
بيشتر گرگ‌ها به رنگ خاكستري با لكه‌هايي از رنگ‌هاي ديگر هستند اما رنگ‌هاي سفيد، سرخ، قهوه‌اي و سياه نيز در آنها ديده مي‌شود. اندازه و وزن گرگ‌ها در نقاط مختلف بسيار متفاوت است. به اين صورت كه عموماً در عرض‌هاي جغرافيايي بالاتر (مناطق شمالي) گرگ‌ها جثه بزرگتري دارند. گرگ‌هاي ايراني از كوچكترين انواع گرگ با ميانگين وزن حدود ۲۵ كيلوگرم هستند اما گرگ‌هاي آلاسكا و كانادا و شمال روسيه بسيار بزرگترند. گرگ‌ها در مقايسه با خويشاوندان نزديك خود همچون شغال زرد و كايوت بيشتر براي شكار جانوران بزرگ تخصص يافته‌اند. علاقه بيشتري به زندگي اجتماعي دارند و از زبان رفتاري غني و پيچيده‌اي بهره‌مند هستند.
هسته اصلي گروه اجتماعي گرگ‌ها از يك خانواده متشكل از زن و شوهر و فرزندانشان تشكيل مي‌شود كه معمولاً در قالب گله‌اي از چند خانواده زندگي مي‌كنند. گرگ به طور كلي يك شكارچي رأس هرم غذايي محسوب مي‌شود و فقط انسان و در برخي نقاط ببر توانايي شكار آن را دارند. غذاي اصلي گرگ‌ها با شكار سم‌داران بزرگ مثل انواع گوسفند وحشي، بز وحشي، آهو و گوزن تأمين مي‌شود اما گاهي به سراغ حيوانات كوچكتر، دام‌هاي اهلي، لاشه و زباله‌هاي انساني هم مي‌روند. هرچند بسياري از انسان‌ها از گرگ هراس دارند اما اغلب موارد حمله گرگ به انسان به گرگ‌هاي مبتلا به بيماري هاري مربوط مي‌شود و حمله گرگ‌هاي سالم به انسان به ويژه انسان‌هاي بالغ بسيار غيرعادي است.
برچسب: ،