شبكه ما

صندلي# معمولاً از نشيمن‌گاه، تكيه‌گاه، چهارپايه و گاه دو دسته تشكيل شده است.

لغتنامهٔ دهخدا به نقل از محمد تقي بهار اين واژه را از دستهٔ لغاتي شمرده‌است كه از روسي يا اتريشي و غيره به زبان فارسي وارد شده‌اند. در سرواژهٔ «صندلي» از لغتنامهٔ دهخدا چنين آمده‌است:

سندلي. كرسي كه در قديم كفش پادشاهان بر آن مي‌گذاشتند. (حاشيه برهان قاطع چ معين ج ۲ ص ۱۳۳۷). و در همين حاشيه از رشيدي آرد كه ظاهراً معرب صندلي است - انتهي. نوعي از تخت كوچك كه بهندي جوكي گويند. (غياث اللغات). مرحوم بهار صندلي را جزء لغاتي شمرده‌است كه از روس و اطريش و غيره داخل فارسي شده‌است. (سبك شناسي ج ۱ ص ۲۸۱). كرسي پشت دار كه بر وي نشينند. زيرگاه: به كرمان آمد و بر پهلوي تخت سلطاني بر صندلي صدارت نشست. (سمط العلي ص ۸۱). در آن حين از اسپ پياده شده و بر صندلي نشسته، عراقيان را بر محاربه و دستبرد تحريص كرد. (حبيب السير).

بر پايهٔ كاربرد[ويرايش]

صندلي چرخ‌دار: نوعي صندلي داراي چرخ براي افراد معمول و بيماراني كه قادر به حركت نيستند، ويلچر.[۲]

صندلي الكتريكي: نوعي صندلي فلزي كه از آن جريان برق عبور داده و براي اعدام به كار مي‌برند.[۳]

صندلي تاشو: صندليي كه در وسط دو پايه آن لولا بكار برند كه چون خواهند دوتا شود، و حمل و نقل آن آسان گردد.[۴]

صندلي دسته‌دار: صندليي كه از دو طرف آن براي تكيه داراي دسته باشد.[۵]

صندلي راحت: صندليي كه براحتي بتوان روي آن نشست و آن چنانست كه تكيه گاه و نشيمنگاه صندلي از پارچه يك تيكه‌است. بالاي پارچه به انتهاي تكيه گاه و پائين آن به انتهاي نشيمنگاه بسته‌است.[۶]

صندلي اداري:

بر پايهٔ جنس[ويرايش]

صندلي چرمي: صندليي كه روكش آن از چرم است.[۷]

صندلي حصيري: صندليي كه نشيمنگاه آنرا از ني سازند. صندليي كه نشيمنگاه و تكيه گاه آن از ني يا رشته‌هاي چرم حصيرباف باشد.[۸]

صندلي فلزي

صندلي چوبي

شُتُر يا اُشتر را كه در زبان پهلوي ushtar مي‌گفتند حيواني است نيرومند و تنومند با توش و توان بالا از خانواده شتران؛ نشخواركننده و با دست و گردني دراز. بر پشت خود يك ويا دو كوهان دارد كه ساختارش از پيه و چربي است. در دين اسلام گوشت او حلال است. اما ذبح آن با ديگر جانوران حلال گوشت متفاوت است و آن را نحر(بريدن گلو) مي‌كنند و اگر سر آن را مانند گوسفند پيش از نحر ببرند گوشت آن حلال نيست. شيرش نيز نوشيده مي‌شود ولي بيشتر كاربرد باركشي دارد. پشم و پوستش نيز براي ريسندگي و پارچه‌بافي و كفش‌دوزي كاربرد دارد.

گونه‌هاي ديگري از شتران نيز در آمريكاي جنوبي زندگي مي‌كنند، به نام‌هاي لاما، آلپاكا، گوانا كه داراي كوهان نيستد.

شتر# ويژگي‌هاي خاصّي دارد كه مهم‌ترين آنها تحمّل شرايط سخت صحرا و دماهاي گوناگون و به‌ويژه گرماي شديد تابستان و كمبود آب و علوفه است. تركيب جسماني شتر با ديگر جانوران اختلاف زيادي دارد، و اين اختلاف انگيزه شده كه شتر در درازا روزهاي سال در صحرا زندگي كند و از بوته‌ها و درختچه‌هاي گوناگون صحرايي و كويري و حتي از بوته‌هاي شور و خاردار تغذيه كند. عرب‌ها از زمان‌هاي بسيار دور از شتر استفاده كرده و مي‌كنند. آن‌ها به اين حيوان اهلي لقب كشتي صحرا (به عربي: سفينةالصحراء) داده‌اند.

شتر حيوان مفيدي است و كاربردهاي فراواني دارد. اين حيوان علاوه بر اينكه وسيله اصلي رفت‌وآمد ساكنين صحراست، از سويي ديگر مي‌تواند خوراكي آدمي و وسايل مورد نياز ديگر را به انسان عرضه كند و انسان مي‌تواند با تغذيه با شير و گوشت شتر، تا هفته‌ها در صحرا زنده بماند. هم چنين مي‌توان از چربي كوهان به جاي كره استفاده كرد و پشم شتر را در ساختن خيمه‌ها، پتو، فرش، لباس‌هاي پشمي، طناب و ريسمان به كار برد. هم چنين مي‌توان از مدفوع خشك شده شتر براي روشن كردن آتش استفاده كرد و پس از كشتار شتر مي‌توان از پوست آن براي ساختن كفش و مشك و چيزهاي ديگر استفاده كرد. شتر از جانوراني است كه با محيط‌هاي خشك و بي‌آب و علف و صحرا سازگار شده و اين سازگاري انگيزه شده است كه به خوبي بتواند آب و هواي گرم و خشك، بي‌آبي و كم‌خوراكي را تحمل كند.

كوهان، عضوي قابل توجه در شتر است كه تنها از چربي و ماهيچه تشكيل شده و در آن استخواني وجود ندارد و شتر در شرايط بي‌خوراكي تا چندين روز مي‌تواند با اعتماد به وجود اين چربي و سوخت و ساز آن زنده بماند.

در ايران باستان، مردم افشره انگور را روي مقداري برف در كاسه‌اي مي‌ريختند و آنرا به عنوان دسر، مخصوصاً هنگام گرمي هوا صرف مي‌كرده‌اند. برف يا از زيرزمين‌هاي سردي به نام يخچال، يا از برف باقي‌مانده بر روي كوه‌هاي اطراف پايتخت تابستانه، هگمتانه، برداشت مي‌شده است.[۳] 

اولين مغازه بستني فروشي در آمريكا در سال ۱۷۷۶ در نيويورك شروع به كار كرد. مهاجران آمريكايي اولين كساني بودند كه اصطلاح ice cream را به كار بردند. اصطلاحي كه در ابتدا iced cream بود و بعدها بصورت ice cream كوتاه شد. هم چنين Burt Baskin و Irvine "Irv" Robbins دو برادرخوانده بودند، كه براي اولين بار در كاليفرنياي آمريكا فروشگاه‌هاي Baskin-Robbins را راه‌اندازي كردند؛ كه فروشگاه‌هاي اين دو برادر در كاليفرنيا معروف شد.

در سال آخر سلطنت ناصرالدين شاه ساختن بستني در ايران متداول شد و معروف‌ترين بستني فروش بعدي تهران يعني ممدريش بستني خامه‌دار مخصوصي تهيه مي‌كرد كه در تهران مردم استقبال زيادي از آن كردند.

بستني داراي تنوع‌هاي گوناگوني است. مانند بستني‌هاي سنتي، بستني‌هاي ايتاليايي يا ميوه‌اي، ميلك شيك‌ها و بستني‌هاي يخي.

قدمت دسرهاي يخي در چين به ۴ هزار سال قبل مي‌رسد. يك نوع از اين دسرها با قرار دادن سنگ نمك و برف در جداره‌هاي ظروف حاوي شربت تهيه مي‌شد (نمك باعث مي‌شود دماي يخ‌زدن آب به زير صفر برسد) و نوع ديگري با قرار دادن شير، برنج كاملاً پخته به همراه ادويه در داخل برف تهيه مي‌شد. بستني يخي هم با آب‌ميوه، عسل و ادويه درست مي‌شد. اين دسرهاي يخي از مسيرهاي تجاري وارد ايران هم شدند. همچنين حدود ۴ هزار سال پيش در ايران دسر يخي فالوده با استفاده از يخ، گلاب، آرد برنج رشته‌اي و زعفران و طعم‌دهنده‌هاي ديگر ساخته مي‌شد.[۴][۵]

اِسكي نام چند گروه رشته ورزشي است كه در آنها از تخته‌هايي با اشكال گوناگون كه به پاي ورزشكاران بسته مي‌شود جهت سر خوردن رون سطوح مختلف استفاده مي‌شود.

اِسكي# با فعل كردن همراه مي‌شود و عمل آن را اِسكي كردن يا به زبان انگليسي Skiing خوانده مي‌شود. اِسكي به دو دسته اصلي تقسيم مي‌شود كه نوع قديمي تر آن در اسكانديناوي ترتيب داده شده به صورتي كه اتصالات پاشنه آن رها و آزاد مي‌باشد و تخته به پنجه چكمه اسكي باز وصل مي‌شود و نه به پاشنه پس اسكي باز توانايي مانور و ايجاد حركت و پيچ بيشتر و در عين حال به زانو خم شدن را خواهد داشت. انواع اسكي اسكانديناوي عبارتند از: اسكي پرش، اسكي صحرايي (Cross-Country كه معني آن سرزمين نوردي مي‌باشد) و اسكي تلمارك است.

اسكي سرعت يا شوس[نيازمند منبع] (به انگليسي: Downhill) يكي از رشته‌هاي ورزش اسكي آلپاين است.اين اسكي با روش آزاد و با سرعت زياد در يك مسير مستقيم و بدون پيچ و كنترل انجام مي شود در اين رشته اسكي‌بازان مسيري طولاني‌تر از ديگر رشته‌هاي اسكي آلپي را طي مي‌كنند و پيچ‌هاي مسير كم‌تر و بازتر از ديگر رشته‌ها است. سرعت شركت‌كنندگان گاه به ۱۵۰ كيلومتر در ساعت مي‌رسد.

در مسابقه‌هاي جهاني و المپيك‌هاي زمستاني شركت‌كنندگان مسير يكساني را اسكي مي‌كنند و اسكي‌بازي كه مسير را در كوتاه‌ترين زمان طي كند برنده است.

لاك‌پشت‌ها، سنگ پشت و يا كَشَف‌ها[۱] سرده‌اي هستند از راستهٔ لاك‌پشت‌سانان[۲] (Testudines).

لاك‌پشت‌سانان از بي‌كمانان هستند، آب‌پرده‌داراني (خزندگاني) با لاك استخواني پشتي و لاك استخواني شكمي هستند كه كمربند اندام حركتي آنها درون دنده‌هاست و دندان ندارند.[۳]

از ۳۰۰ گونهٔ موجود برخي از آن‌ها شديداً در معرض انقراض قرار دارند. از گونه‌هاي معروف آن مي‌شود به لاك‌پشت زيني، لاك‌پشت چرمي و لاك‌پشت‌هاي سه‌چنگالي اشاره كرد.[۱] 

لاك‌پشت# از حيوانات بسيار جالبي است كه ساليان دراز عمر مي‌كند و كمتر مريض مي‌شود و مي‌تواند براي مدت‌هاي مديد غذا نخورد، يك علت طول عمر و سلامتي او شايد به خاطر همين باشد كه مي‌تواند براي مدت طولاني غذا نخورد. لاك‌پشت حيواني است گياه‌خوار و به ندرت حشره مي‌خورد. در بين گياهان از هيچ چيز بيش از جوانه‌هاي نورس كاهو لذت نمي‌برد. لاك‌پشت حيواني است اجتماعي و اغلب لاك‌پشت‌ها به صورت دسته جمعي و يا جفت جفت به سر مي‌برند. براي شناخت جنسيت لاك‌پشت كافي است به روپوشي كه زير شكم لاك‌پشت است نگاه كنيد. اگر زير شكم لاك‌پشت بيضي شكل و محدب بود، دليل بر آن است كه وي نر است ولي اگر زير شكم لاك‌پشت پهن باشد دليل بر ماده بودن آن است.

لاك‌پشت‌ها جزو جانوران خون‌سرد هستند.

لاك‌پشت‌ها بيشتر عمر خود را در دريا مي‌گذرانند، ولي در فصل زاد و ولد براي جفت‌گيري به آب‌هاي كم‌عمق مي‌آيند، لاك‌پشت‌هاي ماده شب به ساحل مي‌آيند و تخم‌گذاري مي‌كنند. بيشتر آن‌ها شب را به كندن چاله مي‌گذرانند و تا ۲۰۰ تخم مي‌گذارند. نه ماه طول مي‌كشد تا بچه‌ها از تخم بيرون بيايند. آن وقت بچه‌لاك‌پشت‌ها از لانه بيرون مي‌زنند و به طرف دريا مي‌روند. بچه‌لاك‌پشت‌ها دشمنان زيادي دارند و انسان يكي از اين دشمنان است. به همين دليل خيلي از لاك‌پشت‌ها قبل از آنكه به سن توليد مثل برسند كشته مي‌شوند

فيل‌ها سنگين‌ترين جانوران خشكي هستند. نوع بالغ فيل نر حداكثر ۶۰۰۰ كيلو وزن دارد. فيل ها ۳/۶ تا ۵٬۵ متر طول و ۳٬۲ متر ارتفاع دارد و معمولا وزن آنها ۴ تا ۶ تن است. دو گونه فيل وجود دارد؛ يكي فيل آفريقايي كه در آفريقا مخصوصا كنگو و كنيا زندگي مي‌كند و ديگري هم فيل آسيايي كه در هند، برمه، مالايا، سيلان و سوماترا به سر مي‌برند. فيل آسيايي داراي پيشاني متورم و عاج سبك‌تر وگوش‌هاي كوچك‌تر است. به علاوه قد فيل هندي كوتاه‌تر است و عاج‌هاي فيل هندي خيلي كوچك‌تر است. از تفاوت‌هاي ديگر اين دو نوع فيل آن است كه در حالي كه فيل‌هاي افريقايي چهار يا پنج سم در جلو و سه سم در عقب دارد در فيل آسيايي سم‌ها به ترتيب چهار و پنج عدد مي‌باشد.

اين جانوران از خرطوم دراز خود به عنوان دست استفاده مي‌كنند و با آن غذا و آب را در دهان خود مي‌گذارند. جنس عاج فيل‌ها مانند جنس دندان است. فيل‌هاي نر از عاج براي جنگيدن استفاده مي‌كنند. فيل گياه‌خوار است و در يك روز ممكن است ۷۰كيلو برگ و علف بخورد و ۲۰۰ ليتر آب بياشامد. فيل حيواني بسيار باهوش و در عينحال كينه‌جو است. به سختي رام مي‌شود ولي هنگاميكه رام شد براي هميشه رام باقي مي‌ماند. فيل‌ها به كندي زاد و ولد مي‌كنند. زيرا دوره بارداري آنان ۲۰ ماه است.

فيل‌ها احتياجي به دفاع از سرزميني كه در آن زندگي مي‌كنند ندارند، چون به نظر مي‌رسد همسايگانشان را مي‌شناسند و با آن‌ها روابط دوستانه دارند. آن‌ها قدرت بينايي ضعيفي دارند ولي حس شنوايي و بويايي آن‌ها بسيار خوب است. اگر يكي از فيل‌ها احساس خطر كند، همهٔ گله گوش به زنگ مي‌شود.[۱]

مشاهده يك مرغ دريايي بر فراز زمين مي تواند منظره جذاب و ديدني باشد. اين پرندگان پر بال و پر غول پيكر با بال هايي به طول 11 فوت (3.4 متر)، داراي بلندترين بال هستند كه بسيار شبيه بال هواپيماست! از ميان حدود 24 گونه مختلف، مرغ دريايي سرگردان، بزرگترين آنها به شمار مي آيد.
مرغ هاي دريايي از طول بال هاي قوي و نيرومند خود براي سوار شدن بر فراز بادهاي اقيانوسي استفاده مي كنند و گاهي اوقات ساعت ها بدون استراحت يا حتي يك بار پر و بال زدن در هوا شناور مي مانند. آنها روي سطح دريا نيز شنا مي كنند، هرچند اين موضع منجر به آسيب پذيري آنها در برابر شكارچيان آبزي مي شود.مرغ دريايي نيز همانند برخي ديگر از پرندگان دريايي، از آب شور تغذيه مي كند.
ثابت شده طول عمر اين پرندگان پر عمر به 50 سال مي رسد. آنها به ندرت روي خشكي ديده مي شوند و تنها براي توليد مثل دور هم جمع مي شوند، كه در اين زمان كلوني هاي بزرگي در جزاير دوردست تشكيل مي دهند. حاصل جفت گيري يك جفت از اين پرندگان، تنها يك تخم است كه به نوبت از آن مراقبت مي كنند.
مرغ هاي دريايي از طول بال هاي قوي و نيرومند خود براي سوار شدن بر فراز بادهاي اقيانوسي استفاده مي كنند و گاهي اوقات ساعت ها بدون استراحت يا حتي يك بار پر و بال زدن در هوا شناور مي مانند. آنها روي سطح دريا نيز شنا مي كنند، هرچند اين موضع منجر به آسيب پذيري آنها در برابر شكارچيان آبزي مي شود.مرغ دريايي نيز همانند برخي ديگر از پرندگان دريايي، از آب شور تغذيه مي كند.
ثابت شده طول عمر اين پرندگان پر عمر به 50 سال مي رسد. آنها به ندرت روي خشكي ديده مي شوند و تنها براي توليد مثل دور هم جمع مي شوند، كه در اين زمان كلوني هاي بزرگي در جزاير دوردست تشكيل مي دهند. حاصل جفت گيري يك جفت از اين پرندگان، تنها يك تخم است كه به نوبت از آن مراقبت مي كنند.

موتورسيكلت كه به اختصار به آن موتور نيز گفته مي‌شود، وسيله نقليه‌اي دو چرخ و موتوردار است.

موتور سيكلت همانند دوچرخه دو چرخ دارد اما بجاي پدال همانند اتوموبيل داراي موتور احتراقي است.

برخي بر اين باورند كه سازنده‌ي اين دستگاه موتورسيكلت (موتور بخار) فردي امريكايي به‌نام سيلوستر اچ. روپر مي‌باشد

در اين كليپ مي توانيد يكي از جالب ترين و بزرگترين موتور هاي موجود در جهان را مشاهده كنيد اين موتور كه توسط فردي كه عاشقموتور هاي سنگين است طراحي شده است بسيار غول پيكر مي باشد.

موتور سيكلت داراي اجزاي اصلي زير مي‌باشد: ۱. موتور ۲. سيلندر (تا 12 سيلندر مانند كاوازاكي زد 2300 سي سي) ۳. سر سيلندر ۴. اگزوز ۵. صفحه كلاچ ۶. زين ۷. باك بنزين ۸. رادياتور اب يا روغن

از برندهاي موتورسيكلت مي‌توان هوندا - ياماها - سوزوكي - كاوازاكي ژاپن، كي تي ام اتريش، ايژ - ام زد روسيه، هارلي ديويدسون آمريكا، دوكاتي ايتاليا و بي ام و آلمان اشاره كرد.

از موتورسيكلت‌هاي سبك تر مي‌توان به موتور وسپا اشاره كرد كه در اصل ايتاليايي است.

با آنكه در گذشته شيرها در آفريقا، خاورميانه، و جنوب آسيا (از جمله ايران) به فراواني يافت مي‌شدند، امروزه تعداد محدودي از آن‌ها در آفريقا و آسيا باقي مانده‌اند كه جمعيتشان به سوي كمتر شدن پيش مي‌رود. در حال حاضر اتحاديه بين‌المللي حفاظت از محيط زيست وضعيت بقاي گونهٔ شير را در حالت آسيب‌پذير طبقه‌بندي كرده‌است.[۱]

شيرها ساختار اجتماعي مشخصي دارند كه بر پايهٔ تشكيل گروهي به سرپرستي يك تا سه نر و تعدادي ماده به همراه توله‌هايشان است. آن‌ها به صورت گروهي به شكار مي‌روند و شكاركردن بيشتر بر دوش شيرهاي ماده است. با آنكه شيرهاي نر شكار نمي‌كنند اما وظيفهٔ محافظت از گروه و قلمرو آن را بر دوش دارند؛ ناحيه‌اي كه مي‌تواند تا ۲۶۰ كيلومتر مربع را پوشش دهد.

به اين جانور با ابهت از ديرباز تا كنون در فرهنگ و ادبيات ملل گوناگون جهان توجه شده است. نگاره‌هاي غار در لاسكو فرانسه نخستين نقاشي‌هاي يافت شده ازشير در جهانند كه مربوط به ۱۷٬۰۰۰ سال پيش هستند. به عنوان نمادي از پادشاهي و قدرت در طبيعت، تصوير شير از ديرباز در فرهنگ ايراني نمايندهٔ شاهنشاهي بوده و اشاره به آن در طول تاريخ از سنگ‌نگاره‌هاي تخت جمشيد تا پرچم ايران و خاندان شاهنشاهي پهلوي ديده مي‌شود.