شبكه ما

نقاشي، نگارگري يا رسم، فرآيندي است كه طي آن رنگ بر روي يك سطح مانند كاغذ يا بوم ايجاد نقش مي‌كندو اثري خلق مي‌شود. فردي كه اين فرايند توسط او انجام مي‌گيرد نقاش نام دارد، به‌خصوص زماني كه نقاشي حرفهٔ شخص باشد.

نقاشي يكي از رشته‌هاي اصلي هنرهاي تجسمي است و قدمت آن شش برابر زبان نوشتاري مي‌باشد.[نيازمند منبع] برخي از پژوهشگران معنقدند اولين نقاشي‌هاي يافت‌شده در غارها حاكي از آن است كه انسان‌هاي اوليه با كشيدن نقش حيوانات و شكارشان به نوعي خود را آمادهٔ نبرد با آن‌ها مي‌كرده‌اند.

قديمي‌ترين نقاشي‌ها در دنيا كه متعلق به حدود ۳۲۰۰۰ هزار سال پيش مي‌باشد، در گروته شاوه فرانسه قرار دارد. اين نقاشي‌ها كه با استفاده از افراي قرمز و رنگ‌دانه سياه، حكاكي و رنگ شده‌اند، تصاويري از اسب‌ها، كرگدن‌ها، شيرها، بوفالوها و ماموت‌ها را نشان مي‌دهند. اين‌ها نمونه‌هايي از نقاشي در غار هستند كه در اغلب نقاط دنيا وجود دارند.

بسياري از آثار شناخته شده و مشهور هنري امروزي، مانند موناليزا، نقاشي هستند. هرچند اختلاف نظرهاي جزئي در مورد كاملاً هنري بودن آثاري كه به روش‌هاي غير سنتي و با روش‌هاي غير از شيوه‌هاي كلاسيك خلق مي‌شوند وجود دارد اما از لحاظ مفهومي، هنرمنداني كه از صدا، نور، آتش‌بازي، چاپگرهاي جوهرافشان، پيكسل‌هاي صفحه نمايشگر و حتي پاستل يا مواد ديگر براي خلق اثرشان استفاده مي‌كنند، با كساني كه مواد سنتي و رنگ‌هاي آميخته با زرده تخم مرغ را بكار مي‌برند، يكسان هستند. در نتيجه به اغلب كارهاي هنري از اين دست نقاشي گفته مي‌شود.

در قياس با نقاشي، طراحي، سلسله عمليات ايجاد يك سري اثر و نشانه با استفاده از فشار آوردن يا حركت ابزاري بر روي يك سطح است.

نقاشي ساختمان يك روش قابل اجرا براي تزئين ديوارهاي يك ينا با استفاده از رنگ‌آميزي در ساختار جزئيات كار موجود است.

شير (نام علمي: Panthera leo) پستانداري گوشتخوار از سردهٔ پلنگ‌مانندهاي خانوادهٔ گربه‌سانان است. با بدني بزرگ كه وزنش در ميان نرها گاه به ٢۵٠ كيلوگرم مي‌رسد؛ اين جانور نيرومند دومين عضو بزرگ‌جثهٔ سردهٔ خود پس از ببر است. شير به خاطر بدن بزرگ و هيبت و چالاكيش در هنگام شكار لقب «سلطان جنگل» را به خود گرفته؛ اگرچه بيشتر در مناطق ساوانايي آفريقا زندگي مي‌كند و تنها تعداد كمي از آن در جنگل گير در هندوستان يافت مي‌شوند. آن‌ها طعمه‌هاي گوناگوني را به‌عنوان خوراك اختيار مي‌كنند كه شامل بيشتر جفت‌سمان بومي آفريقا و به‌ندرت جانداران بزرگي چون فيل و زرافه مي‌شوند.

با آنكه در گذشته شيرها در آفريقا، خاورميانه، و جنوب آسيا (از جمله ايران) به فراواني يافت مي‌شدند، امروزه تعداد محدودي از آن‌ها در آفريقا و آسيا باقي مانده‌اند كه جمعيتشان به سوي كمتر شدن پيش مي‌رود. در حال حاضر اتحاديه بين‌المللي حفاظت از محيط زيست وضعيت بقاي گونهٔ شير را در حالت آسيب‌پذير طبقه‌بندي كرده‌است.[۱]

شيرها ساختار اجتماعي مشخصي دارند كه بر پايهٔ تشكيل گروهي به سرپرستي يك تا سه نر و تعدادي ماده به همراه توله‌هايشان است. آن‌ها به صورت گروهي به شكار مي‌روند و شكاركردن بيشتر بر دوش شيرهاي ماده است. با آنكه شيرهاي نر شكار نمي‌كنند اما وظيفهٔ محافظت از گروه و قلمرو آن را بر دوش دارند؛ ناحيه‌اي كه مي‌تواند تا ۲۶۰ كيلومتر مربع را پوشش دهد.

به اين جانور با ابهت از ديرباز تا كنون در فرهنگ و ادبيات ملل گوناگون جهان توجه شده است. نگاره‌هاي غار در لاسكو فرانسه نخستين نقاشي‌هاي يافت شده از شير در جهانند كه مربوط به ۱۷٬۰۰۰ سال پيش هستند. به عنوان نمادي از پادشاهي و قدرت در طبيعت، تصوير شير از ديرباز در فرهنگ ايراني نمايندهٔ شاهنشاهي بوده و اشاره به آن در طول تاريخ از سنگ‌نگاره‌هاي تخت جمشيد تا پرچم ايران و خاندان شاهنشاهي پهلوي ديده مي‌شود.

پرش از ويله پرنده و يا ارتفاع ثابت بوسيله چتر را چتر بازي مي‌گويند.

چتر بازي داراي انواع مختلف است:

چتربازي اتوماتيك نوعي از چتربازي مي‌باشد كه در چتر آن بصورت اتوماتيك بعد از پرش چتر باز از وسيله پرنده باز شده و چتر باز نقشي در بازكردن چتر ندارد گفتني است اين نوع چتر بازي بيشتر كاربرد نظامي دارد ولي بعلت داشتن اشكالاتي، در اكثر نقاط دنيا اين روش چتربازي در حال محو شدن است.

چتر بازي سقوط آزاد نوعي از چتر بازي است كه شخص چترباز اقدام به بازكردن چتر خود مينمايد اين روش چتر بازي بعلت داشت كنترل بيشتر بر روي چتر - سرعت بالا - امكان پرش در سرعت بالاي باد - امكان سقوط بيشتر براي چتر باز (بازكردن چتر در اختيار چتر باز است) بيشتر مورد توجه است.

چتر بازي سقوط آزاد يكي از هيجاني ترين ورزش ها مي باشد و براي افرادي كه در زندگي به دنبال كسب هيجان هستند بسيار سودمند مي باشد.

از اين رو چتر بازي سقوط آزاد در بين علاقه مندان به چتر بازي از اهميت بيشتري برخوردار است .

آيفون (به انگليسي: iPhone) يك گوشي هوشمند تلفن همراه است كه در روز ۹ ژانويه ۲۰۰۷ (۱۹دي۱۳۸۵) توسط استيو جابز، مدير عامل وقت شركت اپل معرفي شد.

آيفون صفحه‌كليد ندارد و فقط از يك كليد home برخوردار است كه با فشردن آن كاربر به صفحه اصلي يا خانه منتقل مي‌شود. از صفحه حساس لمسي بهره مي‌گيرد، كه مي‌توان با آن تايپ كرد، شماره گرفت و برنامه‌هاي گوناگون مبتني بر وب و سيستم‌عامل iOS، را اجرا كرد.

آيفون داراي يك صفحه نمايش ۳٫۵ اينچي است (البته آيفون ۵، داراي صفحه نمايش ۴ اينچي است)، ارتفاع آن ۴٫۵ اينچ، عرض آن ۳٫۴ اينچ و ضخامتش ۰٫۵اينچ است.

سيستم‌عامل اين گوشي بر مبناي مك اواس است و iOS نام دارد. آي‌فون از مرورگر وب سافاري - مرورگر اصلي اپل - بهره مي‌گيرد. 

نخستين بار كمپاني اپل در تاريخ ۲۹ ژوئن سال ۲۰۰۷ ميلادي آيفون را روانه بازارهاي آمريكا كرد. در اين روز بسياري از علاقه‌مندان با تشكيل صف‌هاي طولاني در برابر فروشگاه‌هاي اپل و شركت AT& T در صف ايستادند تا جزو اولين كساني باشند كه اين گوشي را مي‌خرند. همچنين اين گوشي از سال ۲۰۰۸، در بازارهاي جهاني نيز عرضه شد. هدف گذاري اپل، فروش ۱۰ ميليون واحد از اين دستگاه بود. 

آيفون (نسل اول) (۲جي، فلسفه نام‌گذاري اين است كه از تكنولوژي نسل دوم شبكه تلفن همراه استفاده مي‌كند) 

اولين نسل از ايفون جي‌پي‌اس: ندارد فيلمبرداري: ندارد 

اپل آيفون نسل اول 

آيفون ۳جي

تقريباً يك سال پس از طوفاني كه اپل در ژانويه ۲۰۰۷ با معرفي اولين نسل iPhone به راه انداخت، دومين عضو اين خانواده نيز با تغييرات كم و بيش قابل توجه به بازار ارائه گرديده‌است و دو فاكتور توزيع گسترده و حوزه قيمتي مناسب، آن را به بزرگترين رقيب برايiPhone كلاسيك بدل كرده‌است. دوربين:۲ مگاپيكسل جي‌پي‌اس: دارد فيلمبرداري: ندارد

آيفون ۳جي‌اس

ايفون نسل سوم ماه ژوئن سال ۲۰۰۹ ابعاد: ۱۲٫۳×۶۲٫۱×۱۱۵٫۵ ميليمتر وزن: ۱۳۵ گرم بلوتوث: نسخه ۲٫۱ مشخصات دوربين: ۳٫۲ مگاپيكسل رزولشن عكس: ۱۵۳۶×۲۰۴۸ پيكسل فيلم برداري: دارد كيفيت فيلم برداري: VGA

اپل آيفون تري جي اس

آيفون ۴

دوربين: ۵ مگاپيكسل فيلم برداري دارد كيفيت فيلم برداري: HD

آيفون ۴اس

دوربين: ۸ مگاپيكسل امكان دريافت دستورها صوتي و پردازش هوشمند، از لحاظ ظاهري تغيير با مدل قبلي ندارد، قدرت پردازش بالاتر با استفاده cpu دو هسته ايي. امكان فيلم برداري با كيفيت full HD 1080

اپل آيفون فور اس

آيفون ۵

ايفون نسل پنج ۱۲ سپتامبر سال ۲۰۱۲ ابعاد: ۱۲۳٫۸ × ۵۸٫۶ × ۷٫۶ ميليمتر وزن۱۱۲ گرم نسخه بلوتوث: نسخهٔ ۴٫۰ باA2DPمشخصات دوربين: ۸٫۰ مگاپيكسل فيلم برداري دارد كيفيت فيلم برداري: قابليت فيلم‌برداري با كيفيت Full HDدر ابعاد ۱۰۸۰ × ۱۹۲۰ پيكسل و با سرعت ۳۰ فريم بر ثانيه مدل پردازنده: Apple A6 Chipset, Dual-Core ARM Cortex-A15 CPU جنس بدنه: آلومينيوم ورژن سيستم عامل: iOS 6.0

شَفَق قُطبي (به انگليسي: Aurora) يكي از پديده‌هاي جوي كرهٔ زمين است. شفق قطبي پديدهٔ ظهور نورهاي رنگين و متحرك در آسمان شب است و معمولاً در عرض‌هاي نزديك به دو قطب زمين كه براثر برخورد ذرات باردارِ بادِ خورشيدي و يونيزه شدن مولكول‌هاي موجود در يون‌سپهر (يونوسفر) زمين به وجود مي‌آيد. 

شفق‌هاي قطبي نورهاي زيبايي هستند كه به طور طبيعي در آسمان ديده مي‌شوند. كه معمولاً در شب و در عرض‌هاي جغرافيايي قطبي به چشم مي‌خورند. آنها در يونوسفر تشكيل مي‌شوند و در سپيده‌دم قطبي قابل مشاهده هستند. در عرض جغرافيايي قطب شمال به آنها شفق‌هاي شمالي نيز گفته مي‌شود كه اين نام بر گرفته از نام ايزدگونه رومي سپيده‌دم و نام يوناني باد شمالي است كه در سال ۱۶۲۱ توسط پير گاسندي روي اين پديده طبيعي گذاشته شد. به شفق‌هاي قطبي، نور قطب شمال هم گفته مي‌شود زيرا آنها غالباً در نيم كرهٔ شمالي رويت مي‌شوند و هر چقدر به قطب شمال نزديك مي‌شويد با توجه به مجاورت با قطب مغناطيسي شمالي زمين احتمال بيشتري مي‌رود كه بتوانيد آنها را ببينيد به طور مثال در شهرهاي شمالي كانادا كه بسيار نزديك به قطب هستند امكان رويت آنها بسيار زياد است. 

شفق‌هاي قطبي در نزديكي قطب مغناطيسي شمالي ممكن است خيلي بالا باشد ولي در افق شمالي به صورت سبز بر افروخته و در صورت طلوع خورشيد به صورت قرمز كمرنگ ديده مي‌شود. شفق‌هاي قطبي معمولاً از سپتامبر تا اكتبر و از مارس تا آوريل اتفاق مي‌افتند. بعضي از قبايل كانادايي به اين پديده رقص ارواح مي‌گويند.

در قطب جنوب نيز اين اتفاق مي‌افتد ولي فقط در جنوبي‌ترين عرض جغرافيايي قابل رويت است. و گاهي اوقات در آمريكاي جنوبي و استراليا (استراليا در زبان لاتين به معني جنوب است).

بنجامين فرانكلين اولين كسي بود كه به شفق‌هاي قطبي توجه نشان داد. در تئوري او علت وقوع شفق‌هاي قطبي اين انتقال نور در مركز بار الكتريكي در سرزمينهاي قطبي توسط برف و رطوبت شدت مي‌گيرد، بود.

علت وقوع شفق قطبي خروج جرم از تاج خورشيدي است كه از طريق مغناطره و كمربند وان آلن به مناطق قطبي هدايت مي‌شوند.

تنديس[۱] يا مجسمه پيكره‌اي است كه اغلب به هدف يادآوري يا به نمايش گذاشتن وجود يك انسان، شيء، حيوان يا واقعه ساخته مي‌شود. به كسي كه تنديس مي‌سازد پيكرتراش مي‌گويند كه با حجم‌سازي تفاوت دارد. مجسمه‌هاي بسياري براي بزرگ‌داشت وقايع تاريخي ساخته شده‌اند. از آن جمله مي‌توان به مجسمهٔ نبرد هيروشيما اشاره كرد. مجسمه‌ها ممكن است به يادبود بزرگان تاريخ ساخته شوند، همچون مجسمهٔ مهاتما گاندي، و بسياري مجسمه‌ها نيز به‌عنوان هنري عمومي به نمايش گذاشته مي‌شوند.

كليپي از مجسمه اسب

معدودي مجسمه‌ها خود به مظهري از تاريخ بدل مي‌شوند، مانند مجسمهٔ آزادي در ايالات متحدهٔ آمريكا. همچنين، در ايران، سالانه بسياري از جشنواره‌ها و يا دوسالانه‌ها برپا مي‌شود كه به‌عنوان قدرداني و يادبود به برگزيدگان [تنديس] هديه داده مي‌شود؛ مانند جشنواره‌هاي: فيلم فجر، تنديس سيمرغ بلورين، جشنواره بين‎المللي فيلم جوان و نوجوان، دوسالانه مجسمه‎سازي، دوسالانه نگارگري، جشنواره بين‌المللي موسيقي فجر، تنديس چنگ زرين، جشنواره فيلم رشد، جشنواره بين‌المللي تئاتر رضوي، جشنواره بين‌المللي توليدات راديويي و…. 

يك حيوان و يا يك نفر انسان هم مي‌تواند يك مجسمه باشد. مجسمه‌ها فقط نگاه مي‌كنند. مجسمه‌ها مي‌توانند از مواد مختلفي چون چوب, گچ، جيپس، فايبرگلاس، فلزاتي همچون طلا، نقره و برنز، انواع سنگ‌ها مانند سنگ مرمر و … ساخته شوند و بسته به موارد استفاده در اندازه‌هاي مختلفي دارند: 

مجسمه اسب در قديم يكي از مجسمه هاي معروف بوده است چرا كه اسب در بيشتر كار زار ها حضور داشت و از اين رو ساخت مجسمه اسب مرسوم بوده است.

مجسمه‌هاي كوچك را تنديسك (statuette) نيز خوانده‌اند. مجسمه‌هايي كه تنها سر و شانه را به تصوير مي‌كشند نيم‌تنه (bust) ناميده مي‌شوند. و به مجسمه‌هايي كه در آن‌ها تنها شكل سر تصوير شده باشد، سرديس گفته مي‌شود.

تنديسك‌هايي كه به عنوان يادبود در مراسم‌هاي مختلف اهدا مي‌شود را در ايران با همان عنوان تنديس مي‌شناسند. در ميان جنس مجسمه‌ها نوع جديدي با نام جيپس توليد مي‌شود كه اين نوع مجسمه مقاومت بيشتري نسبت به پلي‌استر داشته و مقاوم در برابر سرما، گرما و رطوبت مي‌باشد. اين نوع مجسمه‌ها را به شرط دارا بودن كيفيت مناسب رنگ مي‌توان در محيط روباز و بيرون از منزل نيز نصب و به كار برد. از جمله توليد كنندگان اين نوع مجسمه مي‌توان به توليدي تحت نام جيپس كه داراي دامنه‌اي تحت همين نام مي‌باشد (jips.ir) اشاره نمود.

يخ خشك دي اكسيد كربن جامد است. اين ماده معمولاً به عنوان عامل سردكننده مورد استفاده قرار مي‌گيرد. يخ خشك عالي با فشردن مستقيم گاز اتمسفر در دماي ثابت ۷۸٫۵ درجه سانتيگراد زير صفر از حالت گاز به مايع تبديل مي‌شود.

نحوه ساخت حباب يخ خشك

آنتالپي چگالش در ۷۸٫۵ درجه سانتيگراد زير صفر ۱۹۹ كيلوژول بر كيلوگرم است. توليد يخ خشك براي پايين آوردن و سرد كردن مؤثر است در سال ۱۸۳۵ ميلادي شيميداني از كشور فرانسه به نام آدرين ژان پير پيلوريه[۳] براي نخستين بار يخ خشك را كشف كرد. او در آن دوران به نتايج و كاربردهايي دربارهٔ يخ خشك رسيد كه ۶۰ سال بعد توسط دانشمندان آزمايش و مشاهده شد. توليد يخ خشك بي‌رنگ (مرغوب) با فشرده كردن گاز دي اكسيد كربن (CO۲) امكان‌پذير است. روش‌هاي توليد يخ خشك به طور خلاصه به ترتيب زير است: 

۱. گاز دي اكسيد كربن خالص را زير فشار و سرما قرار مي‌دهند تا به مايع تبديل شود. 

۲. در هنگام فشرده كردن مقداري از دي اكسيد مايع تبخير مي‌شود و با پايين آمدن درجه حرارت دي اكسيد كربن مايع، مقدار باقي مانده در نهايت به طور كامل از مايع به جامد تبديل مي‌شوند. 

۳. در نهايت دي اكسيد كربن جامد را كه فشرده و جامد شده‌است با قالبهاي كوچك يا بزرگ مكعبي، يخ خشك را بسته‌بندي مي‌كنند. استانداردهاي اين قالب‌هاي مكعبي تقريباً ۳۰ كيلوگرم است.كاربردهاي آن عبارت‌اند از:

استفاده براي سرد سازي بدون يخچال در موارد پزشكي، صنايع هوايي و... براي انتقال مواد خاص

استفاده براي جلوه‌هاي ويژه و ايجاد مه يا بخار

استفاده در آزمايشگاه‌ها و مراكز علمي

صنعت روغن

ذخيره مواد غذايي

صنعت پخت نان

كندن سراميك از كف

پايين بردن دما در واكنش‌هاي شيميايي

تهيه نوشابه

پزشكي

انتقال گياهان

رشد گياهان

كند كردن واكنشهاي شيميايي

عامل توليد فشار

انقباض فلزات جهت فيت شدن

چاه‌هاي آب

جذب كننده مگس‌ها و حشرات موذي

باران‌زا كردن ابرها

فيل يا پيل نام حيواني بزرگ‌جثه از راسته خرطوم‌داران (Proboscidea) از خانواده فيلان (Elephantidae) است كه بيشتر بومي هندوستان و آفريقا مي‌باشد.

فيل‌ها سنگين‌ترين جانوران خشكي هستند. نوع بالغ فيل نر حداكثر ۶۰۰۰ كيلو وزن دارد. فيل ها ۳/۶ تا ۵٬۵ متر طول و ۳٬۲ متر ارتفاع دارد و معمولاً وزن آنها ۴ تا ۶ تن است. دو گونه فيل وجود دارد؛ يكي فيل آفريقايي كه در آفريقا مخصوصا كنگو و كنيا زندگي مي‌كند و ديگري هم فيل آسيايي كه در هند، برمه، مالايا، سيلان و سوماترا به سر مي‌برند. فيل آسيايي داراي پيشاني متورم و عاج سبك‌تر وگوش‌هاي كوچك‌تر است. به علاوه قد فيل هندي كوتاه‌تر است و عاج‌هاي فيل هندي خيلي كوچك‌تر است. از تفاوت‌هاي ديگر اين دو نوع فيل آن است كه در حالي كه فيل‌هاي افريقايي چهار يا پنج سم در جلو و سه سم در عقب دارد در فيل آسيايي سم‌ها به ترتيب چهار و پنج عدد مي‌باشد.

اين جانوران از خرطوم دراز خود به عنوان دست استفاده مي‌كنند و با آن غذا و آب را در دهان خود مي‌گذارند. جنس عاج فيل‌ها مانند جنس دندان است. فيل‌هاي نر از عاج براي جنگيدن استفاده مي‌كنند. فيل گياه‌خوار است و در يك روز ممكن است ۷۰كيلو برگ و علف بخورد و ۲۰۰ ليتر آب بياشامد. فيل حيواني بسيار باهوش و در عينحال كينه‌جو است. به سختي رام مي‌شود ولي هنگاميكه رام شد براي هميشه رام باقي مي‌ماند. فيل‌ها به كندي زاد و ولد مي‌كنند. زيرا دوره بارداري آنان ۲۰ ماه است.

فيل‌ها احتياجي به دفاع از سرزميني كه در آن زندگي مي‌كنند ندارند، چون به نظر مي‌رسد همسايگانشان را مي‌شناسند و با آن‌ها روابط دوستانه دارند. آن‌ها قدرت بينايي ضعيفي دارند ولي حس شنوايي و بويايي آن‌ها بسيار خوب است. اگر يكي از فيل‌ها احساس خطر كند، همهٔ گله گوش به زنگ مي‌شود.

مرغابي يا اردك يا بَت [۳] نامي است كه معمولاً براي تعدادي از گونه‌هاي مرغابي سانان در خانوادهٔ اردكيان به كار مي‌رود. مرغابي ها به چندين زيرخانواده تقسيم مي‌شوند. مرغابي‌ها اغلب پرندگان آبي هستند كه بيشترشان كوچك‌تر از هم‌خانواده‌هاي غاز و قو هستند. مرغابي‌ها هم در آب دريا و هم در آب شيرين زندگي مي‌كنند.

مرغابي پرنده‌ايست تخم‌گذار كه بيشتر در آب زندگي مي‌كند. گونه‌هاي زيادي از مرغابي در دنيا هستند كه هنوز شناخته نشده‌اند.اين پرنده پرهاي چربي دارد تا با تماس به آب، پرها خيس نشود و پرنده پس از خارج شدن از آب سنگين نشود.

مرغابي يكي از اولين گونه‌هاي پرندگان است كه توسط آدمي اهلي شده‌است و به نظر مي‌رسد كه نخستين بار، اهلي كردن آن در كشور مصر صورت گرفته‌باشد، زيرا در حفاري‌هاي به‌عمل‌آمده بر روي گور آمنهوتپ سوم، يكي از فراعنهٔ باستاني مصر، كه در حوالي ۱۵۰۰ سال قبل از ميلاد مي‌زيسته‌است، تصوير يك اردك در بين گل‌هاي لوتوس مشاهده شده‌است، و گفتني است كه مصريان باستان يكي از اولين اقوام كهن بشري هستند كه اقدام به جوجه‌كشي از اين پرنده نمودند، و شايد علت توجه مصريان باستان به پرورش اين پرنده، كانال‌هاي متعدد آبي و رودخانه طويل و ممتد نيل بوده باشد. امروزه نيز پرورش مرغابي به شدت در مصر متداول است.

مرغابي پرنده‌اي با بدن كشيده و پاهاي كوتاه است كه باعث مي‌شود بدنش نزديكِ زمين قرار گيرد. مرغابياز پرندگان نوك‌پهني است كه در جانورشناسي به آن‌ها لامليورستر Lamelliorostere مي‌گويند. درازا و حجم بال مرغابي نسبت به ساير طيور متوسط است و مرغابي اهلي بدين دليل به خوبي نمي‌تواند پرواز كند. حرارت طبيعي بدن اردك ۷/۴۰ درجهٔ سانتي‌گراد و تعداد نبض آن به طور متوسط ۳۱۲ دفعه در دقيقه و تعداد تنفسش ۱۶ – ۲۸ بار در دقيقه است. سرِ بزرگ و قطر منقار آن در بالا و پايين كم است. بدين ترتيب، از اتصال منقار به يكديگر برجستگي خاصي از نيمرخ در آن‌ها ديده نمي‌شود. حجم منقار در مرغابي ها نسبت به ساير طيور و به‌خصوص غاز زيادتر است و سطح بيشتري را نسبت به سر و جثّهٔ حيوان اشغال مي‌كند. منقار در محل اتصال به سر نازك‌تر از قسمت آزاد است؛ ازاين‌رو تقريباًً به صورت يك بيلچه درآمده‌است. منقار از غشايي صاف و هموار پوشيده شده‌است كه لبه آن از يك قسمت شاخي پوشيده مي‌شود. زبان در مرغابي قوي و عضلاني است و غدد چشائي فراواني دارد كه به‌وسيلهٔ آن‌ها مي‌تواند تا اندازه‌اي طعم مواد غذائي را حس كند. گردن مرغابي كوتاه و قطر آن متوسط است. پرها تمام بدن اردك‌ها را پوشانده و غشاي ضخيمي را در روي پوست تشكيل مي‌دهد. اين پرها به‌خوبي روغني‌اند و اين امر مانع از رسيدن آب و رطوبت به بدن آن مي‌شود.

گربه (كه در افغانستان پشك گفته مي‌شود) جانوري اهلي از خانواده گربه‌سانان و يك حيوان گوشتخوار است.[۱] گربه‌ها از ۶ تا ۷ ماهگي بالغ مي‌شوند و توانايي توليد مثل دارند، ماده‌ها تا ۸ سالگي و نرها تا ۱۰ سالگي قابليت جفت‌گيري دارند. دوره آبستني گربه نيز بين ۶۱ تا ۶۸ روز (متوسط ۶۳ روز) است.

گربه، با نام علمي Felis silvestris catus، زيرگونه‌اي از گربه وحشي با نام علمي Felis catus است. براي تمايز اين جانور از انواع وحشي از نام گربه خانگي يا گربه اهلي استفاده مي‌شود.

حدود ۶۰۰ ميليون گربه امروزه در سراسر دنيا پراكنده‌اند و تقريباً در هر جايي كه انسان‌ها زندگي مي‌كنند، بود و باش دارند. نسل تقريباً تمامي اين گربه‌ها به پنج گربه وحشي ماده از زيرگونه گربه دشتي آفريقايي مي‌رسد كه حدود ده هزار سال پيش در خاورميانه زندگي در كنار انسان‌ها را برگزيدند، نخستين انسان‌هايي كه با اهلي‌سازي گندم و جو عصر كشاورزي را آغاز كرده بودند. گربه‌ها در كنار اين انسان‌ها مي‌توانستند موش‌ها و جوندگان ديگري را شكار كنند كه براي تغذيه از ذخيره‌هاي غلات دهقانان در كنار سكونتگاه‌هاي انساني تجمع كرده بودند و همچنين از گزند دشمنان طبيعي متعدد خود همچون كفتارها و گربه‌هاي بزرگ‌تر در امان بودند. در مصر باستان گربه حيواني مقدس به شمار مي‌رفت و تا چندي پيش تصور مي‌شد كه اين حيوان نخستين بار در مصر اهلي شده‌است، اما پيدا شدن بقاياي يك گربه در يك مقبره انساني در قبرس نشان مي‌دهد كه گربه‌ها در مديترانه شرقي اهلي شده بودند. چراكه اين مقبره مربوط به ۹۵۰۰ سال پيش يعني مدتها پيش از آغاز تمدن در مصر است و از آن‌جا كه نشانه‌اي از زندگي گربه‌هاي دشتي در طبيعت قبرس به دست نيامده تصور مي‌شود كه كشاورزان ساكن تركيه گربه‌هاي اهلي را با خود به اين جزيره آورده باشند.