شبكه ما

جادهٔ يونگاس نامــوَر به جاده مرگ جادهٔ ۶۹ كيلومتري ِ ميان لاپاز و كورويكو مي‌باشد كه در ۵۶ كيلومتري شمال خاوري لاپاز و در منطقهٔ يونگاس بوليوي جاي دارد.

كليپ عبور از جاده مرگ

خاستگاه آوازهٔ اين جاده، خطرناك بودنش است به گونه‌اي كه در سال ۱۹۹۵ بانك توسعهٔ كشورهاي آمريكاي لاتين يونگاس را خطرناك‌ترين جادهٔ جهان نام نهاد. برآوردي در سال ۲۰۰۶ نشان داد سالانه ۲۰۰ تا ۳۰۰ تن در اين جاده جان خود را از دست مي‌دهند.

يك جادهٔ يونگاس جنوبي هم هست كه لاپاز را به چولوماني مي‌پيوندد و از آن با نام جاده‌اي كه در خطرناك بودن دست كمي از يونگاس شمالي ندارد ياد مي‌شود.

بنا بر گزارش انجمن بين المللي سفرهاي امن جاده اي، عنوان خطرناك ترين جاده دنيا به جاده يونگاس در بوليوي آمريكاي جنوبي تعلق مي گيرد. اگر جاده هاي ديگر خطرناك به نظر مي رسيدند، پا گذاردن در اين جاده نوعي خودكشي محسوب مي شود. اين جاده دهه 1930 توسط زندانيان جنگ پاراگوئه ساخته شد. يونگاس با اسم مستعار "جاده مرگ" تنها مسيري است كه از اعماق جنگل آمازون و رشته كوه هاي بلند آَندز و دره هاي عميق آن مي گذرد تا دو شهر لاپاز و كورويكو را به هم متصل كند. رانندگي در طول مسير جاده يونگاس همانند رانندگي بر روي ترن هوايي است. در بعضي از نقاط ارتفاع جاده به 3600 متر از سطح دريا مي رسد حال آنكه دره اي با عمق 2800 متر به فاصله چند سانتي متر از كنار جاده قرار دارد و كوچكترين خطا باعث سقوط به آن دره عميق مرگبار مي شود. تصاوير در فصول مختلف سال و از مكان هاي متفاوت اين جاده تهيه شده است

ورزش چترپرى يا پرش با چتربال[۱] يا يا چتربال سواري پاراگلايدر (به انگليسي: Paragliding) يك ورزش تفريحي و رقابتي مخاطره آميز است. در هنگام پرواز، خلبان آن پروازى با ويژگى هايى مثل سبك وزنى و پرواز آزاد را به طور همزمان با يك چتربال (به انگليسي: Paraglider) كه در واقع نوعى بادپر است تجربه مى كند. چتربال موتور ندارد و نشست و برخاست آن توسط پاهاى خلبان انجام مى گيرد. در هنگام پرش، خلبان خود را با تسمه‌هايي به يك چتربال، وصل مى كند. اين چتربال مانند بال هواپيما باعث تعليق مي‌شود و خلبان با استفاده از طناب‌هايي چتربال را كنترل مي‌كند تا جهت و سرعت حركت خود را تغيير دهد. چتربال يك وسيله نوظهور پروازي است كه به سرعت در جهان در حال توسعه مي باشد. اين وسيله ساده ترين وآخرين دستاورد بشر براي پرواز شخصي است.

پاراگلايدر سواري در كليپ زير

اين وسيله با توجه به اينكه وزن و حجم كوچكي دارد به راحتي قابل حمل ميباشد. سازه بال از نوعي پارچه خاص نايلوني و توسط بندهايي بسيار محكم از جنس كولار تركيب يافته اند، كه توسط يك قفل فولادي بنام كارابين به هارنس كه همان صندلي و در بر گيرنده خلبان است متصل مي گردد. پرواز مي‌تواند به چند شكل آغاز شود. در روش اول خلبان با سرعت در جهت مخالف باد مي‌دود و چتر را پشت سر خود مي‌كشد. برخورد باد به زير چتر آن را به احتزاز درمي‌آورد و نهايتاً موجب به پرواز درآمدن خلبان مي‌شود. اگر باد شديدتر باشد گاهي خلبان ابتدا در جهت مخالف مي‌ايستد تا باد چتربال را از زمين جدا كند و سپس برگشته و شروع به دويدن مي‌كند تا از زمين جدا شود. اين روش‌ها معمولاً در نواحي كوهستاني انجام مي‌شود تا خلبان بتواند از تفاوت ارتفاعش با زمين پست‌تر نيز براي تداوم مدت پرواز استفاده كند. 

در روش دوم كه معمولاً در نواحي پست استفاده مي‌شود، خلبان به كمك يك وسيله ديگر كشيده مي‌شود تا به ارتفاع مناسب برسد (معمولاً زير ۳۰۰۰ پا) و بعد خود را از طنابي كه توسط آن كشيده شده جدا مي‌كند و مستقلاً پرواز مي‌كند.

پاركور (به فرانسوي: Parkour) يا هنر جابجايي (به فرانسوي: L'art du déplacement) يا شهرنوردي يك راه نوين براي تعامل با محيط اطراف فقط با استفاده از توانايي‌هاي انسان است. داويد بل، بنيان‌گذار پاركور در فرانسه مي‌گويد: «جنبهٔ فيزيكي پاركور، غلبه‌كردن بر تمامي موانع پيش روست، درست مانند اين‌كه در شرايط اضطراري گير كرده باشيد. پاركور فقط صرف حركات نيست، بلكه مجموعه‌اي هدفمند، و داراي فلسفهٔ خاص خويش است. پس هدف پاركور، رسيدن به مقصد با استفاده از كاراترين، روان‌ترين و مستقيم‌ترين مسير و مناسب‌ترين حركات است كه مي‌تواند شامل دويدن، پريدن، بالا رفتن و خزيدن باشد». «كارايي» يكي از مهم‌ترين مشخصه‌هاي پاركور است، و به اين معني است كه لازم نيست حركات، سريع‌ترين باشند، بلكه بايد مستقيم‌ترين و با صرف انرژي كمتري انجام شوند و همچنين مانع آسيب ديدگي دراز مدت يا كوتاه مدت شوند.

به كساني كه از اصول پاركور در زندگي خود بهره مي‌برند «تراسور» گفته مي‌شود. پاركور از زماني كه انسان نياز به شكار كردن و شكار نشدن داشته، وجود داشته‌است. انسان‌ها به طور طبيعي گستره‌اي قابل توجه از حركات و حالات ممكن را براي گذشتن از موانع به وجود مي‌آورد. از آن گذشته، كودكان به سهولت و صورت بديع و با نشاط حركت مي‌كنند، ولي ما هنگامي كه شروع به حركت آگاهانه مي‌كنيم، آن ويژگي را از دست مي‌دهيم. افراد زيادي در طول تاريخ بر روي حركت انسان و بهبود آن كار كرده‌اند (از جمله عياران كاغذباز). 

اما پاركور به معناي خاص آن، توسط ريموند بل (Raymond Belle) كه يك سرباز فرانسوي در جنگ ويتنام بود پايه‌گذاري شد. او و همراهانش به‌دنبال به وجود آوردن يك روش كارا و مناسب براي «تعقيب و فرار» بودند. اين فعاليت‌ها، سرانجام توسط فرزندش ديويد بل (David Belle) به‌صورت مدوّن درآمد. داويد بيشتر عمر خود را صرف سامان‌دهي اين ورزش كرد و نام «پاركور» را بر آن نهاد. او و دوستانش، از جمله سباستين فوكان (Sebastien Foucan) كه مشهورترين آن‌هاست، با آموزش‌هاي ريموند بل اين ورزش را از تركيب ورزش‌هاي مختلفي مانند ژيمناستيك و با هدف كمك‌كردن به ديگران در مواقع اضطراري، در حاشيه پاريس به وجود آوردند.

ميمون‌ها از نسل پيش‌ميمونيان پديد آمده‌اند. ميمون‌ مانندهاي اوليه در آمريكاي جنوبي طي نود ميليون سال به رده پَخ‌بينيان (مارموستها،ميمون‌هاي عنكبوتي و غيره) تكامل يافته‌اند كه ويژه جهان نو (قاره آمريكا) هستند. در جهان كهن تكامل ميمون مسير متفاوت و پرثمرتري را پيمود كه نخستين گام آن پيدايش رده راست‌بينيان (ماكاكها، بابونها و غيره) بود. 

اولين ميموني كه به فضا پرتاب شد، در سال ۱۹۴۹ توسط ايالات متحده آمريكا و بر روي موشك موسوم به V-2 به ارتفاع ۱۳۴ كيلومتر از سطح زمين رسيد. اين ميمون در مسير بازگشت، به دليل بازنشدن چتر نجات كشته شد.

تا كنون پنج دولت ايالات متحده آمريكا، اتحاد شوروي، فرانسه، آرژانتين و ايران ميمون به فضا پرتاب كرده‌اند

ميمون سرخ گونه اي از ميمون‌هاي بر قديم هستند.آنها نزديكترين نوع به ميمون سياه و سفيد هستند و خيلي از گونه‌هايشان گروههايي را با ميمون آبي تشكيل دادند و با آنها زندگي كردند.زير گونه‌اي از اين ميمون به نام ميمون سرخ غربي خيلي زياد توسط شامپانزه‌ها شكار مي‌شود.

ميمون سرخ غربي نوعي ميمون از زير گونه‌هاي ميمون‌هاي بر قديم است و اغلب توسط شامپانزهها به خاطر گوشتشان شكار مي‌شوند.در سال ۱۹۹۴ اين ميمونها باعث آلودگي تعداد زيادي از شامپانزه‌ها كه آنان را شكار كرده بودند به ويروس «ابولا» شدند.

ميمون سرخ غربي داراي سه زيرگونه مي‌باشد:

ميمون مايل به سرخ.

ميمون سرخ تمينكس.

ميمون سرخ خانم والدرون.

زيرگونه والدرون شديداً در حال انقراض است و يا حتي ممكن است تا الان كاملاً منقرض شده باشد.اما دو زير گونه ديگر منقرض نشده‌اند اما خطر انقراض آنان را به شدت تهديد مي‌كند.

طول سر و بدن آنها ۴۵ تا ۶۷ سانتيمتر است و دمي به طول ۸۰ سانتيمتر دارند و وزنشان بين ۵ تا ۱۱ كيلوگرم البته نرها به صورت ناچيزي از ماده‌ها سنگين تر هستند.بدني لاغر با اعضاي كشيده دارند.پوشش بدنشان خاكستري-قهوه‌اي يا سياه است.دستها و سر و پاها قهوه‌اي مايل به سرخ و شكمشان سفيد است.

هاوربورد چرخ دار، اسكوتر برقي هوشمند، ميني سگوي (segway) و حتي صفحه هوشمند تعادلي. اينها برخي از نامهاي گجت جنجالي و تازه وارد است كه استفاده از آن بين افراد مشهور همه گير شده و به همين دليل، احتمالاً تاكنون تصاوير مربوط به آن را در ويديوها و شبكه هاي اجتماعي مشاهده كرده ايد. 

حتي اگر تصوير اين گجت ها را نديده باشيد، اخبار انفجار آنها به گوش شما رسيده است؛ محصولاتي كه از يك باتري غول آسا براي تامين انرژي خود بهره مي گيرند و به همين دليل، در صورت بي كيفيت بودن باتري، بسيار بيشتر از تلفن هوشمند براي كاربر خطرناك هستند. 

ويدئو جالب از هاوربورد

اما سرچشمه همه اين جار جنجال به كشور چين باز مي گردد، جايي كه سازندگان متعددي در حال ساخت كپي از روي آيفون و گلكسي هاي سامسونگ بودند. همين سازندگان، پس از آشنايي با هاوربوردچرخ دار، كپي برداري از روي آن را آغاز كرده و كاربران را با چنين ابزاري آشنا نمودند. 

البته همين سازندگان متعدد و بي نام و نشان چيني موجب شدند نام هاي فراواني براي اشاره به اين گجت ها وجود داشته باشد و هرازچندگاهي نيز اخبار انفجار باتري نمونه هاي بي كيفيت آن از گوشه و كنار به گوش برسد.

در نهايت اما همه اين محصولات صرف نظر از نام ها و مدل هاي گوناگون، از ساختار بسيار مشابهي برخوردار هستند و بخش عمده تفاوت هاي آنها به ويژگي هاي جانبي و كيفيت ساخت دستگاه باز مي گردد.

دزدي يا سرقت در حقوق كيفري به گرفتن غيرقانوني اموال ديگران بدون رضايت آنها مي‌گويند. به كسي كه عمل دزدي را انجام مي‌دهد دزد مي‌گويند.

و يا تعريف دزدي از نگاهي ديگر : سوء استفاده از جهل يا غفلت شخصي براي به دست آوردن بخشي از اموال مادي يا معنوي وي به نفع خود يا ديگران.

در اين كليپ شما تعقيب و گريز بين يك موتور سوار و دزد را شاهد خواهيد بود داستان از آنجا شروع مي شود كه موتور سوار در حاليكه پشت چراق قرمز ايستاده است متوجه مي شود كه دزدي كيف خانمي را ربوده است و سپس به سرعت موتور را رها كرده و به دنبال دزد مي رويد و بدين صورت موتور سوار دزد را غافلگير مي كند 

كليپ مربوط به غافلگيري دزد توسط موتور سوار را با كليك بر ر.ي تصوير زير مشاهده كنيد

نيروي نظامي عنواني كلي ست كه به هر گونه نيرويي كه خواه در سازماني رسمي و حكومتي و يا غيررسمي در قالب سازمان‌هاي شبه نظامي و حتي چريكي براي جنگ و پيكار آموزش ديده باشد گفته مي‌شود. اين تعريف بسيار گسترده و فراخ كه دربردارنده همه جنبه‌هاي نظامي گري ست برآيند كاربرد بسيار جوراجور اين واژه در زبان فارسي ست. اين كاربردها را مي‌توان اين گونه دسته‌بندي نمود:

اين نيروها تمرين نطامي منطمي را دنبال مي كنند.

تمرين نظامي هر نيروي انتظامي كشور متفاوت است و به استراتژي هاي كلي نيروي نظامي آن كشور مربوط مي شود.

كليپ تمرين نظامي

توان كلي نظامي يك كشور يا سازمان يا گروه؛ براي نمونه: «ايران نيروي نظامي برتر خليج فارس». اين كاربرد تنها به صورت فرد (نيروي نظامي) استفاده مي‌شود نه جمع (نيروهاي نظامي). با اين همه در اين مفهوم كاربرد عبارت «قدرت نظامي» يا «توان نظامي» به مراتب بيشتر از «نيروي نظامي» است.

افسران و سربازاني كه در يك سازمان نظامي رسمي مانند ارتش مشغول به خدمت هستند. براي نمونه: «در زمينه شمار نيروهاي نظامي نيز، همچنان چين با داشتن دو ميليون و ۲۸۵ هزار نفر، داراي پرشمارترين نيروي مسلح در جهان است»[۱] گاه از اين افسران و سربازان با نام مختصر «نيرو» ياد مي‌شود. مانند: «آمريكا در حال حاضر بين ۴۵۰۰ تا ۵۰۰۰ نيرو در عراق مستقر دارد.».[۲]

رزمندگاني كه در يك سازمان شبه نظامي براي اهداف راهبردي و گذرا بيشتر به منظور دفاع آموزش مي‌بينند. نمونه اين رزمندگان را در قالب سازمان‌هاي شبه نظامي در سرتاسر جهان مي‌يابيم. براي نمونه سازمان بسيج در جمهوري اسلامي ايران.

جنگجويان يا كشتارسالاراني (تروريست‌هايي) كه در قالب جنگ‌هاي چريكي به نبرد مشغول مي‌شوند. هرچند به نظر مي‌رسد از آنجا كه معمولاً همه چريك‌ها و كشتارسالاران به نوعي مستقيماً درگير نبردند صفت «نظامي» دربارهٔ آنها صفتي توصيفي باشد نه احترازي به اين معنا كه آنان نيروي غيرنظامي هم داشته باشند. شايد به همين دليل است كه بيشترين كاربرد دربارهٔ آنها با حذف قيد نظامي همراه است مانند: «در سپتامبر ۲۰۱۴ سيا اعلام كرد كه تعداد نيروهاي داعش بين ۲۰ هزار تا ۵۰۰. ۳۱ تن است

پرش از ويله پرنده و يا ارتفاع ثابت بوسيله چتر را چتر بازي مي‌گويند.

چتر بازي داراي انواع مختلف است:

چتربازي اتوماتيك نوعي از چتربازي مي‌باشد كه در چتر آن بصورت اتوماتيك بعد از پرش چتر باز از وسيله پرنده باز شده و چتر باز نقشي در بازكردن چتر ندارد گفتني است اين نوع چتر بازي بيشتر كاربرد نظامي دارد ولي بعلت داشتن اشكالاتي، در اكثر نقاط دنيا اين روش چتربازي در حال محو شدن است.

چتر بازي سقوط آزاد نوعي از چتر بازي است كه شخص چترباز اقدام به بازكردن چتر خود مينمايد اين روش چتر بازي بعلت داشت كنترل بيشتر بر روي چتر - سرعت بالا - امكان پرش در سرعت بالاي باد - امكان سقوط بيشتر براي چتر باز (بازكردن چتر در اختيار چتر باز است) بيشتر مورد توجه است.

چتر بازي سقوط آزاد يكي از هيجاني ترين ورزش ها مي باشد و براي افرادي كه در زندگي به دنبال كسب هيجان هستند بسيار سودمند مي باشد.

از اي رو چتر بازي سقوط آزاد در بين علاقه مندان به چتر بازي از اهميت بيشتري برخوردار است .

پرش از ويله پرنده و يا ارتفاع ثابت بوسيله چتر را چتر بازي مي‌گويند.

چتر بازي داراي انواع مختلف است:

چتربازي اتوماتيك نوعي از چتربازي مي‌باشد كه در چتر آن بصورت اتوماتيك بعد از پرش چتر باز از وسيله پرنده باز شده و چتر باز نقشي در بازكردن چتر ندارد گفتني است اين نوع چتر بازي بيشتر كاربرد نظامي دارد ولي بعلت داشتن اشكالاتي، در اكثر نقاط دنيا اين روش چتربازي در حال محو شدن است.

چتر بازي سقوط آزاد نوعي از چتر بازي است كه شخص چترباز اقدام به بازكردن چتر خود مينمايد اين روش چتر بازي بعلت داشت كنترل بيشتر بر روي چتر - سرعت بالا - امكان پرش در سرعت بالاي باد - امكان سقوط بيشتر براي چتر باز (بازكردن چتر در اختيار چتر باز است) بيشتر مورد توجه است.

پياده‌نظام چترباز يك پياده‌نظام بوده كه به منظور انجام عمليات چتربازي و رزم در ميدان نبرد در شرايط خاص توسط نيروي هوابرد كشورها آموزش و مورد استفاده قرار مي‌گيرد. چتربازها مي‌توانند در آب يا خشكي فرود بيايند. هواپيماها موظفنر چتربازها را از ارتفاع ۲۵۰۰ تا ۳۰۰۰ متري رها كنند. نفرات مي‌توانند به صورت مسلح و يا بدون سلاح از هواپيما پرش نمايند. سلاح و تجهيزات قابل حمل توسط اين نظاميان حداكثر مي‌تواند تا ۵۰ كيلوگرم (۱۱۰ پوند) قابل افزايش باشد.

تردستي يا چشم‌بندي يا شعبده فنّي ست براي نمودن اثري عجيب به حواسّ انسان‌ها به روش خاص. چه مرموز و چه با روش‌هاي فيزيكي؛ چه بر ذهن اثر گذارد و چه بر چشم و گوش و حواس.

يعني تردست به بيننده چيزي نشان مي‌دهد كه واقعاً اتّفاق نيفتاده؛ به اين هدف كه او باور كند.

انواع تردستي

تردستي از نظر سبك سه دسته است:

عادي

تشريفاتي و رسمي: اين عمل به صورت نمايش‌هايي در شهرهاي اروپايي معمول بوده.

pow-wow: كه نوع عاميانهٔ آن است

تفاوت تردستي با جادوگري

تردستي يك هنر است و با حقه‌هاي مختلف مردم را متحير مي‌كنند. اما جادوگري انجام كارهاي غيرعادي با نيرويي خاص است.

روش و ابزار و شرايط تردستي

شعبده بازي چند قانون و اصل مهم دارد كه حتماً بايد آن‌ها را رعايت كنيد. مثلاً هيچ‌گاه نبايد شعبده بازي را براي يك نفر دو بار انجام دهيد، يا نبايد راز آن را بازگو كنيد و... براي افزايش مهارت شعبده بازي خود نياز به تمرين‌هاي زيادي داريد كه براي مثال براي بار اول جلوي آيينه تمرين كنيد، براي بار دوم جلوي كسي كه شما را تشويق مي‌كند مانند خانواده و... و وقتي به مهارت كافي دست پيدا كرديد جلوي تماشاچيان به انجام آن بپردازيد.

شرايط

خطاي ديد بيننده

سرعت عمل

روش:

حركات سريع rapid motions

حركات پنهان

ابزارها

ابزارهاي مخصوصي، عمدتاً براي پنهان كاري